به گزارش فائزون در وصیت نامه شهید علیرضا نو مسلمان عبارت های کلیدی وجود دارد که در ذیل آمده است
ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ زﻧﺪﮔﯽام را در ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﮕﺬراﻧﻢ.
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﻢ وﺻﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺰگ ﺷﺪه راه ﻣﻦ را اداﻣﻪ دﻫﺪ.
ﻣﻦ وﺻﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺮادرﻫﺎ راه ﻣﻦ را اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ.
واﻗﻌﺎً ﺑﺮاي ﯾﮏ رزﻣﻨﺪه (ﺟﺒﻬﻪ) ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻮد.
وﻗﺘﯽ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺑﻮد ﺑﺎز اﺷﻬﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪم و ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ در راه ﺧـﺪا ﮐـﺸﺘﻪ ﺷﻮم.
ﻣﻦ ﺧﻮدم راه را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ام.
ﺧﻮد ﻣﻦ راﺿﯽ ﺑﻮدم در اﯾﻦ راه ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮم.
ﭘﺪر و ﻣﺎدرم اﯾﻦ وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ را ﺳﺮ ﻣﺰارم ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﻬﯿﺪ ﭼﻪ ﻋﻼﻗـﻪ اي به ﺟﺒﻬﻪ و اﯾﻦ ﺟﻨﮓ داﺷﺖ.
ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﻧﻮﻣﺴﻠﻤﺎن
ﺑﺴﻢ ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ
رﯾﺎﺳﺖ ﻣﺤﺘﺮم ﺑﻨﯿﺎد ﺷﻬﯿﺪ زاﺑﻞ ﺳﻼم ﻋﻠﯿﮑﻢ.
ﺑﺎ ﺳﻼم ﻓﺮاوان ﺑﻪ رﻫﺒﺮ ﮐﺒﯿﺮ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ و ﺳﻼم ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺧﻮن ﺷﻬﯿﺪان ﻣﻦ وﻗﺘـﯽ ﺑـﻪ ﺟﺒﻬﻪ اﻋﺰام ﺷﺪ ه ام از ﻫﻤﯿﻦ اول اﻋﺰام ﯾﮏ ﻓﮑﺮ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﺠﻨﮕﻢ و ﭼـﻮن ﺗﻔﻨـﮓ در دﺳﺖ ﮔﯿﺮم ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﮐﺎري ﺑﺮاي رزﻣﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﻢ. ﻣﻦ وﻗﺘﯽ ﻏﺮوب دل ﺗنگ ﺑﻮدم ﻣﯽﻧﺸـﺴﺘﻢ ﺑﺮ روي ﺳﻨﮓ ﺑﺰرﮔﯽ ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻢ آن را در وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ام ﻧﻮﺷﺘﻢ . آن ﻫﻢ اﯾـﻦ ﺑـﻮ د ﮐـﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿـﺸﺘﺮ زﻧـﺪﮔﯽ ام را در ﺟﺒﻬـﻪ ﺟﻨـﮓ ﺑﮕﺬراﻧﻢ واﻗﻌﺎً ﺑﺮاي ﯾﮏ رزﻣﻨﺪه ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻮد ﭼﻮن آدم ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ را ﺟﻠﻮي ﭼـﺸﻢ ﺧﻮد دﯾﺪ. ﻣﻦ وﺻﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮاي ﺑﺮادران ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﺪﯾـﺸﯿﺪ. واﻗﻌـﺎ ﭼـﻪ ﺟﺎﯾﯽ اﺳـﺖ . وﻗـﺖ ﺟﻨﮓ، ﺟﻨﮓ اﺳﺖ آن ﻫﻢ ﭼﻪ ﺟﻨﮕﯽ و ﭼـﻪ ﺷـﻮري ﺻـﻔﺎﯾﯽ دارد. ﻣـﻦ ﺑـﻪ ﺑـﺮادر ﮐـﻮﭼﮑﻢ وﺻﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪه راه ﻣﻦ را اداﻣﻪ دﻫﺪ. ﺗﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷـﻮم وﻗﺘـﯽ را ﺑﺎ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻣﺎ دﯾﺪﻧﺪ اﺷﻬﺪ را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪم و ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ در اﯾـﻦ راه ﺧﺪا ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮم وﻟﯽ ﻧﻪ ﻗﺴﻤﺘﻢ در اﯾﻦ راه ﻧﺒﻮد ﺑﺎز ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﺑﺮاي ﻫـﻢ رزﻣﻨـﺪﮔﺎن ﺗﻌﺮﯾـﻒ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﺟﺎي ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮد در اﯾﻦ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻫﻢ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻧﺒﻮد ﺑﻠﮑـﻪ ﯾـﮏ روﯾـﺎ ﺑﻮد ﺑﺮاي ﻣﺎ ﯾﮏ ﭘﯿﺮ ﻣﺮدي در ﺣﺪود 50 ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﻦ 6 ﺗﺎ ﭘﺴﺮ داﺷـﺘﻢ و آﻧﻬﺎ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻫﻤﯿﻦ راه ﮐﺮدم و ﺧﻮد ﻣﻦ ﻫﻢ آﻣﺪم ﺗﺎ راه اﯾﻦ 6 ﺗﺎ ﭘﺴﺮ را اداﻣﻪ دﻫـﻢ آﻧﻬـﺎ ﯾﮏ ﻣﺎدري ﭘﯿﺮي دارﻧﺪ و آن ﻫﻢ ﺗﮏ و ﺗﻨﻬﺎ در ﺷﻬﺮ ﻣﺮﻧﺪ اﺳﺖ و او ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه اﺳﺖ ﻣﻦ در اﯾﻦ راه ﺧﺪا ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮم وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﻫﺎي ﭘﯿﺮﻣﺮد 50 ﺳﺎﻟﻪ را ﺷﻨﯿﺪم واﻗﻌـﺎً در ﻓﮑـﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﺎﺷـﮑﯽ ﻣـﻦ ﻫـﻢ دراﯾـﻦ راه ﮐـﺸﺘﻪ ﻣـﯽ ﺷـﺪم آﺧـﺮﯾﻦ ﻋﻤﻠﯿـﺎت ﺑـﻮد ﮐـﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﺑﺮوﯾﻢ ﮔﻔﺘﻢ اول وﺿﻮ ﺑﮕﯿﺮم و ﻧﻤﺎز را در ﺳﻨﮕﺮ ﭘﺮ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﺨﻮاﻧﻢ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً ﻧﻤﺎز در اﯾﻦ ﺳﻨﮕﺮﻫﺎ ﭼﯿﺴﺖ ﺑﻌﺪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ و راز ﻧﯿﺎز ﮐﺮده ام، ﮔﻔﺘﻢ ﺧﺪاﯾﺎ ﻣﮕﺮ [ﻣـﻦ ] ﻋﺎﻣـﻞ اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻦ اﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﯽ را در ﻧﺰد ﺧﺪا ﮐﺮده ام ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤـﯽ داﻧـﻢ وﻟـﯽ اﯾـﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻧﺰد ﺧﺪا دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ وﻟﯽ ﻣﻦ وﺻﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺮادرﻫـﺎ راه ﻣـﻦ را اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ و ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰم و ﻏﻢدﯾﺪه ﻣﻦ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻨﯽ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﻧﮑﻨﯽ ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﻮدم راه را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ام ﺧﻮد ﻣﻦ راﺿـﯽ ﺑـﻮدم در اﯾـﻦ راه ﺧـﺪا ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮم ﻣﻦ اﯾﻦ وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ را ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ دﺳﺖ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ ﮐﻪ واﻗﻌـﺎً آن را ﺑﺨﻮاﻧﻨـﺪ و ﺳﺮ ﻣﺸﻘﯽ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺷﻮد اﯾﻦ وﺻﯿﺖﻧﺎﻣﻪ ﻣﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻢ و ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰم اﯾﻦ وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ را ﺳﺮ ﻣﺰارم ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻔﻬﻤﻨـﺪ ﮐـﻪ اﯾـﻦ ﺷـﻬﯿﺪ ﭼـﻪ ﻋﻼﻗﻪاي ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ و اﯾﻦ ﺟﻨﮓ داﺷﺖ.
ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﻧﻮﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺎم ﭘﺪر ﺻﻔﺪرﻋﻠﯽ